- secta
- 1.
secta, ae, f. [ part. perf. of seco, sc. via, v. seco, I. C. 2., and II. B. fin. ]; prop., a trodden or beaten way, a path; footsteps; hence, trop., a (prescribed) way, mode, manner, method, principles of conduct or procedure (syn.: ratio, via, etc.); most freq. in the phrase sectam (alicujus) sequi (persequi, etc.), to follow in the footsteps (of any one); hence, also, sectam (alicujus) secuti, a party, faction, sect.I.In gen.:II.
nos, qui hanc sectam rationemque vitae, re magis quam verbis, secuti sumus,
mode of life, Cic. Cael. 17, 40; so,vitae,
Quint. 3, 8, 38; 12, 2, 6; Plin. Pan. 45, 4; cf. id. ib. 85, 7:horum nos hominum sectam atque instituta persequimur,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181; cf.:cujus sectam sequi, cujus imperio parere potissimum vellet,
id. Rab. Perd. 8, 22:sequi ejus auctoritatem, cujus sectam atque imperium secutus est,
id. Fam. 13, 4, 2:omnis natura habet quasi viam quandam et sectam quam sequatur,
id. N. D. 2, 22, 57:negant se pro Vitruvio sectamque ejus secutis precatum venisse,
Liv. 8, 19; cf. id. 29, 27; 35, 49; 36, 1;42, 31: juvenes hortatur, ut illam ire viam pergant et eidem incumbere sectae,
Juv. 14, 121 sq.:divitioris sectam plerumque secuntur Quamlibet et fortes,
follow, adhere to, Lucr. 5, 1114:gallae sectam meam exsecutae, mihi comites, etc.,
Cat. 63, 15 et saep.—In partic., doctrines, school, sect (not freq. until the post-Aug. per.; syn.: schola, disciplina).A.In philosophic lang.:B.quo magis tuum, Brute, judicium probo, qui eorum philosophorum sectam secutus es,
Cic. Brut. 31, 120; cf.:inter Stoicos et Epicuri sectam secutos pugna perpetua est,
Quint. 5, 7, 35.— Plur.:ad morem certas in philosophia sectas sequendi,
Quint. 3, 1, 18:neque me cujusdam sectae velut quādam superstitione imbutus addixi,
id. 3, 1, 22:assumptā Stoicorum arrogantiā sectāque,
Tac. A. 14, 57:Demetrio Cynicam sectam professo,
id. H. 4, 40:auctoritatem Stoicae sectae praeferebat,
id. A. 16, 32; 6, 22:inter duos diversarum sectarum velut duces,
Quint. 5, 13, 59. —In jurisprudence:C.hi duo primum veluti diversas sectas fecerunt,
schools, Dig. 1, 2, 2, § 47.—In medicine, a school:D.alia est Hippocratis secta, alia Asclepiadis,
Sen. Ep. 95, 9.—In religion, a sect, Cod. Just. 1, 9, 3:E.plurimae sectae et haereses,
Lact. 4, 30, 2:Nazaraenorum,
Vulg. Act. 24, 5.—Rarely of a class or guild of men:F.sincera et innoxia pastoriae illius sectae integritas,
Flor. 3, 12, 2.—In Appul., a band of robbers, App. M. 4, pp. 150, 29, and 153, 22.2.secta, ōrum, n. [1. seco, I. B. 1.], parts of the body operated upon:secta recentia,
Plin. 31, 11, 47, § 126.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.